josevictima


Leave a comment

Bestrijden ondermijning, maar alleen als het uitkomt?

 Vervolg in mijn strijd om mijn Recht.

Maart 2021 heb ik contact gezocht met de Commissaris van de Koning Zuid Holland, de heer Jaap Smit.

Er werd snel opgevolgd en ik kreeg een uitgebreid gesprek met mevrouw C, medewerkster van de heer Smit. Ongelofelijk, eindelijk een persoon die de tijd nam, vragen stelde en gegevens verzamelde.

1 Juni  2021 kreeg ik te horen dat er contact was opgenomen met de heer P van de Nationale Ombudsman om deze zaak te onderzoeken.

De heer P had mevrouw C aangegeven dat hij als eerste contact op zou nemen met de gemeente Hoekschewaard en daarna met mij.

Helaas, dat werkte niet. Ik hoorde helemaal niets van de heer Prins totdat ik zelf begin juli maar ben gaan informeren wat mijn dossiernummer was en de status met de gemeente.

Bleek dat er door ziekte/vakantie aan de zijde van de gemeente nog geen gesprek had plaatsgevonden.

De heer P had opnieuw een datum voor een gesprek aangevraagd, vervolgens weer radio-stilte en toen heb ik de heer P maar eens gevraagd wat het probleem was om geen contact met mij op te nemen. Je zou toch mogen verwachten dat bij een onderzoek beide partijen gehoord worden.

Eindelijk, 3 augustus krijg ik bericht van de heer Prins. 

Van de zijde van de gemeente is daarbij aangegeven dat u, wat betreft het oneerlijk handelen van de heer Baaima en mevrouw Keijzer een terecht punt heeft, maar dat de voormalige gemeente Oud-Beijerland heeft gehandeld overeenkomstig de wettelijke uitgangspunten bij de toegang tot de WSNP. Indien u van mening bent dat u schade hebt opgelopen door het handelen van de gemeente is de enige weg die resteert het indienen van een gemotiveerde schadeclaim.

Geen nader onderzoek door de Nationale ombudsman

Op basis van de door de gemeente verstrekte informatie zie ik geen mogelijkheden voor de Nationale ombudsman om naar aanleiding van uw klachten een onderzoek in te stellen naar de handelwijze van de gemeente Hoeksche Waard of van diens rechtsvoorganger de gemeente Oud-Beijerland.

Allereerst gaat het om zaken die veel langer dan een jaar geleden hebben gespeeld. Op grond van de wettelijke vereisten rondom klachtbehandeling dient een klacht te zijn ingediend binnen een jaar nadat de gedraging waarover wordt geklaagd heeft plaatsgevonden. Die jaartermijn is mede opgenomen, omdat met het verstrijken van jaren ook het achterhalen van hetgeen heeft plaatsgevonden wordt bemoeilijkt en het geven van een oordeel niet meer mogelijk is.

Daarnaast geldt dat niet goed valt in te zien dat de voormalige gemeente Oud-Beijerland niet behoorlijk heeft gehandeld door medewerking te verlenen aan het WSNP-traject. Gemeenten ontvangen geld van de Rijksoverheid om inwoners te helpen bij het oplossen van hun schulden. De gemeenten kunnen, binnen het kader van de wet, zelf bepalen hoe zij hulp bieden.

Bij een minnelijk traject maakt de gemeente afspraken met de schuldeisers over de aflossing van de schulden. De gemeente geeft soms ook een lening (saneringskrediet) waarmee iemand met schulden alle schulden aflost. Als het minnelijk traject niet lukt, bijvoorbeeld omdat 1 of meerdere schuldeisers niet willen meewerken dan kan een wettelijk traject worden ingezet. Een rechter beslist dan hoe de schulden worden aangepakt. De gemeente heeft alleen een rol bij het indienen van een verzoek hiertoe bij de rechtbank. Aan het einde van de periode van de WSNP besluit de rechter of de schuldenaar een schone lei krijgt of niet. Als de schuldenaar een schone lei krijgt, dan zijn de resterende schulden die onder werking van de WSNP vallen niet meer afdwingbaar.”

Zo jammer dat de heer P geen contact met mij heeft opgenomen en puur afgaat op wat de gemeente hem aanlevert. Zeker nu de gemeente ZELF aangeeft dat ik inzake het oneerlijke handelen van Roel B en Susanne K een terecht punt heb.

Wat is het probleem om mij schadeloos te stellen? Schadevergoeding? Bij de rechter-commissaris vertellen dat je als gemeente een stomme fout hebt gemaakt?

Opvallend is ook dat de heer P aangeeft dat de gemeente “hulp” biedt en de rol die de gemeente hierin speelt, terwijl dat door de gemeente altijd gebagatelliseerd is.

Dan het argument dat de gemeente geld krijgt van de Rijksoverheid om schuldenaars te helpen. Ik neem aan dat dit gemeenschapsgeld is en dat dit niet gebruikt kan worden om een schuldenaar te helpen die schulden uit misdaad heeft en fraude/valsheid in geschrifte pleegt? Dit is zeker niet binnen het kader van de Wet!

De rechter-commissaris geeft zijn/haar oordeel o.a. op basis van  feiten die de gemeente voorlegt. Duidelijk is dat door de gemeente mijn emails met daarin mijn kritische vragen omtrent o.a. het inkomen van Susanne K en de opbouw van de schulden (uit misdaad) nooit onder de aandacht van de rechter-commissaris zijn gebracht.

Ik ging uiteraard niet akkoord met de uitkomst van het onderzoek van de heer P en vervolgens is dan het argument van de heer P dat:

“de verantwoordelijkheid van de gemeente zelf bij het toelaten van een schuldenaar tot het WSNP traject een onderzoek van de Nationale Ombudsman in de weg staat EN artikel 9.8 eerste lid onder B van de Bestuurswetdat stelt dat de gemeente in deze geen geen klacht hoeft af te handelen die ouder is dan 1 jaar en dat daardoor de Ombudsman ingevolge artikel 9.24 van deze wet niet verplicht is een onderzoek in te stellen.”

Dus weer een bevestiging van de verantwoordelijkheden van een gemeente bij het WSNP traject en nu is er weer een wet die erbij gehaald wordt.

Weer contact opgenomen met de heer P, dat zijn aangehaalde wet in deze niet opgaat, daar de gemeente ZELF onderzoeken is gestart na het handelen van Susanne K.

Dat de uitkomsten van deze onderzoeken mijn feiten onderbouwen en de gemeente dit niet “fijn” vindt. Dat staat er in de weg!

Er kwam een herzieningsverzoek met een nieuw dossiernummer en een andere onderzoeker.

Ditmaal mevrouw van T.

Moest zelf weer achter de informatie aan, maar uiteindelijk kwam er dan een telefoongesprek met mevrouw van T.

Ook mevrouw van T verschool zich achter artikel 9.24 en vond dat ik maar een advocaat in de arm moest nemen en naar de rechter moest stappen.

Natuurlijk, de burger weer naar de rechter omdat een gemeente niet in staat is een fout die zijzelf hebben gemaakt (ondanks mijn waaschuwingen vooraf) te herstellen.

Een gemeente die door haar handelen mij mijn wettelijk rechten heeft ontnomen, namelijk het beslag wat ik via een gerechtsdeurwaarder bij Susanne K had neergelegd.

Susanne K die gedurende WSNP traject “werkte” bij een niet bestaande werkgever en die een gezin van 4 kleine kinderen kon onderhouden van een niet bestaand salaris.

U kunt het hier allemaal teruglezen;    https://josevictima.wordpress.com/2016/09/24/roel-baaima-290969-op-vakantie/comment-page-1                                                                                https://josevictima.wordpress.com/2020/08/28/faciliteren-criminaliteit-door-gemeente-hoeksewaard-en-bewindvoerder-deel-2/

Ik ga niet naar een rechtbank om mij weer financieel flink te laten uitroken. 

Wat is het probleem om een onterecht verstrekte schone lei aan een oplichtster in te trekken!

We gaan door! Het gaat niet om een paar honderd Euro, maar ondertussen is het al 30.000 Euro.